نویسنده: مامانی  یکشنبه 86/7/8  ساعت 5:22 عصر

سلام؛

وبلاگ مینوشتم اما هیچ وقت فکر نمیکردم روزی وبلاگم دفتر خاطری باشد برای کودکم!
یکی دو ماه پیش شروعش کردم ولی خیلی زود انرا میان هیاهوی وبلاگهای پر رفت و آمد رها کردم و حالا مثل همان مادری که کودکش را سر راه گذاشته بود و حالا پشیمان شده و دنبالش میگردد برگشتم وبلاگی دو ماه پیش ساختم را فراموش میکنم.
آنروزها هنوز او را حس نمیکردم و احساس میکردم مثل دیوانه ها با خودم حرف میزنم!ولی امروز دیگر او را درونم حس میکنم .و میدانم با کدام موجود بلاگرفته ای حرف میزنم

شکوفه ی نازی که حتی هنوز نمیدانم پسر است یا دختر...این هم خودش جذابیتی دارد که دانستنش ندارد.

الان موجود 12سانتی من که هر روزی یک اسمی دارد خیلی عزیز شده...علی الحساب  به این نامها صداش میکنیم:شینگیل ،جی بی جی .مامان!
این جونور 155 گرمی زندگی ما را دگرگون کرده نه با زور بازوان نیم سانتیش که در حسرت نیشگون گرفتنش هستم،بلکه با قلب شاید دومیلی!که به سرعت قلب یک عقاب میزند!قلبی که بعدها میشود معدن مهر و عاطفه و بزرگترین عشقش ،من خواهم بود؛مادرش،مادر عزیز تر از جانش.!
البته آنقدر بی وفا نیستم که سفارش پدرش را نکنم.کودک من پدرش را هم دوست دارد وقتی به او نگاه میکند انگار که به قله مینگرد،نه به خاطر قد بلند محمد(همسرم) به خاطر تکیه گاه بودنش .تکیه گاه صخره ای من و نی نیم...
شاید در یک فرصتی از این تکیه گاه صخره ای بیشتر برایتان بگویم.

فقط آمدم این دفتر خاک خورده را باز کنم وبگویم به جونور 12 سانتیم و به تکیه گاه صخره ای ام و به شما که خیلی دوستتان دارم.چون الان 2تا قلب درون من میتپد

تا نرفتم اینم بگم که اولا اگر دلتان ضعف رفت یا احساستان قلمبه شد و خواستید گوشه مانیتور را به نیابت از لپ جگرگوشه ی من بگیرید و بگویید الهی نمیری،برایش دعا کنید.

دوما هر پیشنهادی برای خودم نی نیم و وبلاگم از شما بخونم خوشحال میشم

سوما هر اسم زیبا و جاداری که به ذهنتان رسید ما را بی نصیب نگذارید شاید افتخار نامگذاریش هم با شما باشد!اسمی که هم معنای زیبایی داشته باشد هم کوتاه باشد!نمیخوام پر کردن دفترچه کنکورش یه صبح تا ظهر طول بکشه ها..با احتساب فامیل کیلومتریش یه اسم نهایتا 5 حرفی کافیه .

و مورد آخر هم اسم وبلاگمه که هنوز براش انتخاب نکردم ،تو فکر یه اسمم،تا پیدا کردنش همین نی نی گولو بمونه.

تا اطلاع ثانوی مرسی